Izrael Winnik

---

Życiorys

Izrael Winnik, wybitny nauczyciel i dziennikarz, swoje życie zawodowe związał z Warszawą już od lat dwudziestych XX wieku. W swojej pracy twórczej pisał reportaże oraz relacje z podróży dla pisma Folkscajtung, przyczyniając się do życia kulturalnego ówczesnej stolicy. Był aktywnym członkiem partii Bund, co wpłynęło na jego działalność społeczną.

Wokół wydarzeń towarzyszących II wojnie światowej, Winnik stał się osobą związaną z gettem warszawskim, które powstało w wyniku decyzji niemieckich władz okupacyjnych. Jego miejsce zamieszkania znajdowało się przy ul. Miłej 36 lub 37. W getcie zaangażował się w Żydowskie Towarzystwo Opieki Społecznej (ŻTOS) w Centralnej Komisji Patronatów, która była odpowiedzialna za organizację pomocy społecznej, w tym kuchni ludowych i sierocińców dla osób przesiedlonych.

Od jesieni 1941 roku, Winnik aktywnie współpracował z grupą Oneg Szabat, która była jednym z kluczowych organów opozycji w getcie. Jego obecność dokumentowana jest w Księdze kasowej grupy, gdzie odnotowano jego 29 wystąpień pomiędzy 16 października 1941 a 19 lipca 1942. Ta regularność wskazuje na jego znaczący wkład w działalność grupy.

Mimo że jego aktywność w archiwum getta cieszyła się dużym uznaniem, zachowało się jedynie jedno dzieło sygnowane jego nazwiskiem – tekst pt. Odejście Lejba Dembkowskiego, który pochodzi z 1941 roku i został napisany w języku jidysz.

Winnik został również wymieniony w raporcie Likwidacja żydowskiej Warszawy z 15 listopada 1942 roku, jako jedna z ofiar akcji deportacyjnej, która miała miejsce latem 1942. Jego relacja pt. Odejście Lejba Dembkowskiego została opublikowana w 33 tomie Archiwum Ringelbluma, co potwierdza jego ważną rolę w dokumentowaniu historii warszawskiego getta.

---

Oceń: Izrael Winnik

---