Mirosław Pisarkiewicz

---

Życiorys

„W latach 1963 – 2008 Mirosław Pisarkiewicz był dumnym mieszkańcem Łęczycy. Naukową ścieżkę rozpoczął, zdobywając dyplom z historii na Uniwersytecie Łódzkim. Następnie zrealizował studia podyplomowe z historii najnowszej oraz wiedzy o społeczeństwie na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, a także z zarządzania w oświacie i dydaktyki przedsiębiorczości na Akademii Ekonomicznej w Katowicach. Posiada również doświadczenie związane z nauką w Szkole Podchorążych Rezerwy OC w Węgorzewie oraz studiami w The International School for Holocaust Studies w Instytucie Jad Waszem w Jerozolimie.

Pisarkiewicz angażuje się w badania nad zabytkowymi cmentarzami, zgłębia także tematykę gmin żydowskich oraz analizuje lokalną i szkolną prasę. Dodatkowo, jego zainteresowania obejmują krytykę literacką, fotografię i sztukę rysunkową. Jego osiągnięcia zostały docenione licznymi odznaczeniami, w tym Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, a także odznakami: Zasłużony Działacz Kultury oraz Zasłużony dla Kultury Polskiej.

W 2004 roku otrzymał prestiżową nagrodę pierwszego stopnia od Rektora Uniwersytetu Łódzkiego za współautorstwo książki „Łęczyca. Dzieje miasta w średniowieczu i w XX wieku”. Zjazdy literackie przyniosły mu kolejne sukcesy, w 2007 uzyskał stypendium twórcze Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a w 2005 zdobył pierwsze miejsce w prozatorskim konkursie im. Szaloma Asza. W tym samym czasie wielokrotnie nagradzany był w konkursach poetyckich, w tym w 2000 roku, gdzie otrzymał I nagrodę w konkursie franciszkańskim „Brat całego świata” w Zielonej Górze. Również w 2012 roku zdobył I nagrodę w konkursie „O Wawrzyn Sądecczyzny” w Nowym Sączu.

Pisarkiewicz jest współautorem książki „Nekropolie Łęczycy”, wydanej w 2013 roku, która została wyróżniona w 2014 „Złotym Ekslibrisem” przyznawanym przez Bibliotekę Wojewódzką im. Marszałka J. Piłsudskiego w Łodzi. W maju 2016 roku otrzymał Nagrodę „Superekslibris” za całokształt publikacji dotyczących Ziemi Łódzkiej.

Członkostwo w Towarzystwie Naukowym Płockim w latach 1990-2023 przyniosło mu trzy kadencje jako wiceprzewodniczący zarządu oddziału TNP w Łęczycy. Był także aktywnym członkiem Towarzystwa Miłośników Ziemi Łęczyckiej, gdzie w latach 1987-1991 pełnił funkcję członka Zarządu, a od 2014 roku posiada tytuł Honorowego Członka TMZŁ.

Pisarkiewicz pełnił także rolę redaktora naczelnego różnych wydawnictw, w tym dwutygodnika „Ziemia Łęczycka” w latach 1993 i 1995, a także do 2005 roku w „Posłańcu Bernardyńskim” i do 2010 roku w dwumiesięczniku „Szkolne Wieści”. Organizował Festiwale Gazetek Szkolnych w Sieradzu, a także był sekretarzem Komitetu Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa w Łęczycy w 1994 roku, gdzie reprezentował Muzeum w Łęczycy, gdzie miał zaszczyt pracować jako asystent muzealny.

Między 1995 a 1998 rokiem przewodniczył Komitetowi Ratowania Zabytków Cmentarza Parafialnego w Łęczycy, jednocześnie w latach 1991–1993 pełniąc rolę wiceprzewodniczącego Komitetu ratowania Cmentarza Ewangelicko-Augsburskiego. Jego działanie na rzecz pamięci o przeszłości zostało dostrzegione, gdy w latach 2009–2010 był wiceprzewodniczącym Społecznego Komitetu Ratowania Sieradzkich Nekropolii. Łącznie poświęcił wiele lat na działalność w Radzie Muzeum w Łęczycy oraz w Radzie Duszpasterskiej Parafii NP NMP w Łęczycy (oo. Bernardyni).

Pisarkiewicz jest także współzałożycielem Polskiego Stowarzyszenia Prasy Lokalnej oraz Stowarzyszenia „Kreatywny Sieradz”. Jego przynależność do AMORC oraz Stowarzyszenia Autorów Polskich przez wiele lat świadczy o jego zaangażowaniu w lokalne środowisko literackie. W 1993 roku ubiegał się o mandat do Sejmu RP z listy Kongresu Liberalno-Demokratycznego. Od 2009 do 2019 roku był członkiem Stowarzyszenia Prasy Lokalnej, a od 2012 roku przynależy do Partii Dobrego Humoru.

Pisarkiewicz, jako nauczyciel dyplomowany (specjalista II stopnia), związał swoje życie zawodowe z edukacją. W 1987 roku pracował w Płocku w Komendzie Wojewódzkiej OHP w Oddziale Obrony Cywilnej. Następnie przez wiele lat uczył w Łęczycy, w różnych szkołach, takich jak SP nr 2 i Gimnazjum, a także w Liceum Ogólnokształcącym, aż do roku 2006. W latach 2006-2021 był nauczycielem-konsultantem w Wojewódzkim Ośrodku Doskonalenia Nauczycieli w Sieradzu.

Warto także zaznaczyć, że jest jednym z bohaterów książki Agaty Tuszyńskiej pt. „Rodzinna historia lęku”, wydanej w Krakowie przez Wydawnictwo Literackie w 2005 roku. Życie osobiste Pisarkiewicza również zasługuje na uwagę – jest mężem uzdolnionej malarki Ewy Golińskiej-Pisarkiewicz.

Obecnie mieszka w Sieradzu, ciesząc się stworzonym przez siebie miejscem przy pracy i twórczości.

Twórczość

Mirosław Pisarkiewicz to wybitny twórca, który w swoim dorobku literackim zgromadził wiele serii dzieł obejmujących zarówno poezję, jak i prozę. Jego twórczość charakteryzuje się bogactwem tematów i form, a także refleksją nad życiem i jego fenomenami. Pisarkiewicz zyskał uznanie za swoją zdolność do przekazywania emocji oraz za umiejętność łączenia lokalnych wątków w szerszym kontekście kulturowym.

Wśród jego tomików wierszy znajdują się następujące tytuły:

• Antyherostrates, Łódź 1985,
• Pozorne piękno, Łęczyca 1987,
• Zmartwychwstanie jaskółki, Warszawa 1992,
• Kolekcjoner obłoków, Łęczyca 1996,
• Dom nad Bzurą, Podłężyce 2005,
• Złodziej tataraku, Piła 2007,
• Wiersze wybrane – Wyjście, Łęczyca 2011,
• Księga powtórzonego istnienia, Kraków 2016,
• Błękit bywa zielony, Kraków 2016,
• Finisaż, Kraków 2016,
• Pamiętnik z wiatru, Kraków 2016 (wyd. 2 – Kraków 2017),
• Po drugiej stronie tłumu, Kraków 2016,
• Obłok w paski, Kraków 2017,
• Przypowieść o ciszy, Kraków 2018,
• Gniazdo wędrowne, Kraków 2018,
• Rzecz o niezapisanych wierszach, Kraków 2018,
• Wierzę Bogu, Kraków 2021,
• Krawędź, Kraków 2021,
• Poroniłam noc, Kraków 2022,
• Spóźnione niebo, Kraków 2024,
• Listy do ptaków, Kraków 2024.

Oprócz poezji, autor stworzył również liczne zbiory opowiadań, w tym:

• Chłopiec z ulicy Żydowskiej, Warszawa 2007,
• Legendy Rodowa, Kraków 2016 – 2018 (sześć wydań),
• Św. Icek, Kraków 2016 (dwa wydania),
• Zapiski z każdej strony okna, Kraków 2017 (dwa wydania),
• Rzecz o niezapisanych wierszach (wiersze i miniatury prozą), Kraków 2018,
• Pan Beneyto, Kraków 2019,
• Pan Beneyto i wiśnie, Kraków 2019,
• Autentycznie nieprawdziwe opowieści o Panu Beneyto, Kraków 2019,
• Pani K i Słoń C, Kraków 2019/2020 (dwa wydania),
• Bajanki i bajadurki, Kraków 2020,
• Imbryk, Kraków 2022,
• Pan Beneyto i Pan Boo, Kraków 2023,
• Droga do Rethymnonu, Kraków 2023.

W dodatku autor literackiego dorobku wzbogacił także piśmiennictwo o prace traktujące o historii i kulturze lokalnych społeczności:

• Z dziejów gmin żydowskich w Łęczycy, Burzeninie i Złoczewie, Kraków 2016,
• Groby żołnierskie z 1914 roku w Ziemi Łęczyckiej i Sieradzkiej, Kraków 2016,
• Groby szlacheckie i ziemiańskie na polskich cmentarzach, Kraków 2016,
• Szkice deszczem (recenzje i eseje), Kraków 2016,
• Nie tylko Powązki, cz. I – V, Kraków 2017 – 2019,
• Opowieści starej Łęczycy, Kraków 2018,
• Inne opowieści starej Łęczycy, Kraków 2018,
• Szkice z dziejów prasy łęczyckiej i sieradzkiej, Kraków 2019.

Dodatkowo, Pisarkiewicz był współautorem około dwudziestu książek dotyczących dziejów Łęczycy, w tym monografii cmentarza rzymskokatolickiego w Łęczycy, wydawanej w wersjach z lat 2004 i 2014. Najnowszą książką autora zatytułowaną „Mazurowscy” jest szkic genealogiczny dotyczący rodu Mazurowskich herbu Ślepowron.

Warto również podkreślić, że jego twórczość była tłumaczona na wiele języków, w tym włoski, węgierski, serbski, macedoński, chorwacki, telugu, niemiecki, angielski, hiszpański oraz czeski. Teksty Pisarkiewicza pojawiły się w ponad 140 almanachach, antologiach oraz krajowych i zagranicznych wydaniach naukowych.

---

Oceń: Mirosław Pisarkiewicz

---