Krzysztof Kwiatkowski (polityk)


Krzysztof Kwiatkowski, urodzony 14 maja 1971 roku w Zgierzu, to postać o znaczącym wpływie w polskiej polityce oraz w sferze prawnej i administracyjnej. Jako prawnik i urzędnik państwowy, swoje doświadczenie zbierał i rozwijał w różnych instytucjach publicznych, co czyni go osobą wszechstronnie wykształconą i zaangażowaną w sprawy społeczne.

Jest on znany przede wszystkim z pełnienia funkcji senatora w VII, X i XI kadencji (w latach 2007–2011 oraz od 2019 roku), a także jako Poseł na Sejm VII kadencji od 2011 do 2013 roku. Jego kariera polityczna obfituje w istotne osiągnięcia, które wpłynęły na kształt polskiego systemu prawnego.

W okresie od 2009 do 2011 roku sprawował funkcję Ministra sprawiedliwości, gdzie miał okazję wprowadzać zmiany mające na celu poprawę efektywności systemu sądownictwa w Polsce. W latach 2009–2010 pełnił także rolę prokuratora generalnego. Natomiast w latach 2013–2019 był prezesem Najwyższej Izby Kontroli, co potwierdza jego silną pozycję w strukturach państwowych.

Życiorys

Urodził się jako syn Edmunda, znanego zapaśnika oraz medalisty mistrzostw Polski, oraz Marianny, która pracowała jako pielęgniarka. W swoich wczesnych latach uczęszczał do Szkoły Podstawowej imienia Ludwika Waryńskiego, a następnie kontynuował edukację w I Liceum Ogólnokształcącym imienia Stanisława Staszica w Zgierzu. W wieku zaledwie 17 lat dołączył do Federacji Młodzieży Walczącej.

Swoją wyższą edukację rozpoczął na Wydziale Prawa i AdministracjiUniwersytetu Łódzkiego, jednak jego nauka została przerwana przez ciężką chorobę nowotworową. Po pokonaniu trudności związanych z leczeniem, ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie uzyskał tytuł magistra prawa. W trakcie studiów aktywnie uczestniczył w Niezależnym Zrzeszeniu Studentów, gdzie pełnił m.in. funkcję wiceprezesa.

W latach 1997–2001 zajmował stanowisko sekretarza osobistego Prezesa Rady Ministrów, Jerzego Buzka, będąc także aktywnym członkiem Akcji Wyborczej Solidarność. W swojej karierze politycznej należał do Porozumienia Centrum, a następnie do Ruchu Społecznego AWS, gdzie stał na czele Ruchu Młodych RS AWS. Od 2004 roku do 2013 roku był członkiem Platformy Obywatelskiej, a równocześnie zasiadał w zarządzie krajowym Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego.

Na początku lat 90. prowadził własną działalność gospodarczą, później jako menedżer pracował w prywatnych oraz komunalnych spółkach. Od 1994 roku związany był z samorządem terytorialnym, w którym pełnił różne funkcje, w tym w latach 1994–1998 jako radny Zgierza, a następnie zasiadał w radzie powiatu zgierskiego w pierwszej kadencji. W latach 2002–2006 pełnił funkcję wiceprezydenta Zgierza, odpowiadając za finanse, oświatę, kulturę, sport oraz sprawy związane z inwestycjami i pozyskiwaniem funduszy europejskich.

W 2001 roku, startując z listy AWSP, ubiegał się o mandat w Sejmie, jednak nie odniósł sukcesu. W wyborach samorządowych w 2006 roku stanął do walki o fotel Prezydenta Miasta Łodzi, w pierwszej turze zdobywając 27,03% poparcia. W drugiej turze przegrał z Jerzym Kropiwnickim, uzyskując 44,31% głosów. Ale jeszcze w tym samym roku zdobył mandat radnego sejmiku łódzkiego i objął funkcję wiceprzewodniczącego.

W 2007 roku, jako kandydat PO, został wybrany na senatora VII kadencji w okręgu łódzkim, zdobywając 164 151 głosów. Jako przewodniczący Komisji Ustawodawczej, miał istotny wpływ na kształtowanie prawa. Po objęciu stanowiska ministra sprawiedliwości przez Andrzeja Czumę w lutym 2009 roku, został sekretarzem stanu w tym resorcie.

Na mocy decyzji prezydenta Lecha Kaczyńskiego, 14 października 2009 roku objął urząd ministra sprawiedliwości oraz prokuratora generalnego w rządzie Donalda Tuska. Po rozdzieleniu tych funkcji, 31 marca 2010 roku zostaje zastąpiony na stanowisku prokuratora przez Andrzeja Seremeta. 11 kwietnia 2010 został członkiem Międzyresortowego Zespołu ds. koordynacji działań związanych z tragicznym wypadkiem w Smoleńsku, powołanego po katastrofie polskiego Tu-154.

W wyborach parlamentarnych w 2011 roku, jako kandydat Platformy Obywatelskiej, zdobył mandat poselski, uzyskując 68 814 głosów. 26 lipca 2013 roku został powołany przez Sejm na prezesa Najwyższej Izby Kontroli. Jeszcze w tym samym miesiącu zrezygnował z członkostwa w PO, a jego wybór na szefa NIK został zatwierdzony przez Senat 9 sierpnia 2013 roku, w rezultacie przestał być posłem na Sejm RP. Urząd prezesa NIK objął 18 dni później.

W sierpniu 2015 roku prokurator Prokuratury Apelacyjnej w Katowicach złożył wniosek o uchwałę o uchwałę immunitetu, związane z przestępstwami urzędniczymi dotyczące niektórych konkursów na kierownicze stanowiska w NIK. Krzysztof Kwiatkowski wyraził zgodę na uchwałę immunitetu, a 19 sierpnia 2019 roku złożył na ręce marszałek Sejmu Elżbiety Witek rezygnację z zajmowanego stanowiska w związku z zamiarem wzięcia udziału w wyborach parlamentarnych. Ostatecznie zakończył swoje urzędowanie 30 sierpnia 2019 roku, a jego miejsce na czele NIK zajął Marian Banaś.

W wyborach parlamentarnych 2019 roku, jako kandydat KWW Krzysztofa Kwiatkowskiego, ponownie uzyskał mandat senatorski z okręgu nr 24, zdobywając 79 348 głosów. W Senacie współtworzył Koło Senatorów Niezależnych, pełniąc funkcję przewodniczącego Komisji Ustawodawczej. W styczniu 2020 roku został wybrany przez Senat na członka Krajowej Rady Sądownictwa. W 2023 roku uzyskał reelekcję jako kandydat paktu senackiego, zdobywając 139 689 głosów. W XI kadencji Senatu objął rolę przewodniczącego Koła Senackiego Niezależni i Samorządni oraz Komisji Ustawodawczej, a ponownie wybrano go także na przedstawiciela izby wyższej w KRS. W lutym 2024 roku przeszedł z KS NiS do Klubu Parlamentarnego Koalicji Obywatelskiej, a w tym samym roku wrócił również do PO.

Wyniki w wyborach ogólnopolskich

Wyniki wyborcze Krzysztofa Kwiatkowskiego przedstawiają się w sposób interesujący i zróżnicowany. Poniżej znalazła się szczegółowa tabela z danymi na przestrzeni lat, które ukazują osiągnięcia polityczne tego kandydata.

Rok wyborówNazwa komitetuRodzaj organuOkręg wyborczyUzyskany wynik
2001_Akcja Wyborcza Solidarność PrawicySejm IV kadencjinr 115181 (1,52%)
2007_Platforma ObywatelskaSenat VII kadencjinr 9164 151 (38,85%)
2011Sejm VII kadencjinr 968 814 (19,00%)
2019_KWW Krzysztofa KwiatkowskiegoSenat X kadencjinr 2479 348 (38,09%)
2023_KWW Krzysztof Kwiatkowski – Pakt SenackiSenat XI kadencji139 689 (59,90%)

Życie prywatne

Krzysztof Kwiatkowski był małżonkiem Renaty, z którą doczekał się dwóch synów. Ich związek zakończył się rozwodem, co wpłynęło na ich życie oraz relacje rodzinne.

Odznaczenia i wyróżnienia

Krzysztof Kwiatkowski, znany polityk, został uhonorowany wieloma odznaczeniami i wyróżnieniami, które świadczą o jego wkładzie w życie publiczne i polityczne. Poniżej przedstawiamy listę jego nagród i odznaczeń:

  • Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi Republiki Węgierskiej (cywilny) – 2011, Węgry,
  • Nagroda im. Andrzeja Bączkowskiego – 2013,
  • Odznaka „Za Zasługi dla Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej” – 2014,
  • Order Księcia Jarosława Mądrego V klasy – 2019, Ukraina.

Przypisy

  1. Joanna Potocka: Krzysztof Kwiatkowski w klubie parlamentarnym Koalicji Obywatelskiej. rmf24.pl, 22.02.2024 r. [dostęp 22.02.2024 r.]
  2. Senat wybrał przewodniczących 19 komisji stałych. portalsamorzadowy.pl, 29.11.2023 r. [dostęp 29.11.2023 r.]
  3. Senat wybrał swoich przedstawicieli do KRS. Znamy ich nazwiska. wprost.pl, 29.11.2023 r. [dostęp 29.11.2023 r.]
  4. Kluby i koła: XI kadencja Senatu. senat.gov.pl. [dostęp 15.11.2023 r.]
  5. Serwis PKW – Wybory 2023. pkw.gov.pl. [dostęp 07.11.2024 r.]
  6. Adam Nowiński: Nieoficjalnie: opozycja odbija Senat, PiS pokonany!. natemat.pl, 14.10.2019 r. [dostęp 14.10.2019 r.]
  7. Szymon Bujalski: Wybory parlamentarne 2019. Wybory do Senatu – lista kandydatów w Łodzi z okręgu 24. wyborcza.pl, 10.10.2019 r. [dostęp 14.10.2019 r.]
  8. Szef NIK złożył rezygnację. Zamierza wystartować w wyborach. wpolityce.pl, 19.08.2019 r. [dostęp 19.08.2019 r.]
  9. Prezes NIK: wystąpiłem z prośbą o uchylenie mi immunitetu. tvn24.pl, 28.08.2015 r. [dostęp 08.09.2015 r.]
  10. Biogram na stronie Senatu (VII kadencja). [dostęp 02.02.2023 r.]
  11. Serwis PKW – Wybory 2006. pkw.gov.pl. [dostęp 06.11.2011 r.]
  12. Serwis PKW – Wybory 2011. pkw.gov.pl. [dostęp 07.11.2024 r.]
  13. Serwis PKW – Wybory 2007. pkw.gov.pl. [dostęp 07.11.2024 r.]
  14. Rafał Kalukin: Kwiatek rozrabia. wyborcza.pl, 06.11.2009 r. [dostęp 24.04.2020 r.]
  15. Rozwód prezesa NIK: Żona i dzieci stracą dom!. fakt.pl, 08.05.2017 r. [dostęp 17.10.2023 r.]
  16. Közös érdemünk a totalitárius rendszerek elítélése. kormany.hu, 19.10.2011 r. [dostęp 23.02.2012 r.] (węg.)
  17. Minister Sprawiedliwości Krzysztof Kwiatkowski uhonorowany Orderem Zasługi Republiki Węgierskiej. ms.gov.pl, 19.10.2011 r. [dostęp 06.11.2011 r.]
  18. Dwaj prezesi NIK odznaczeni przez Światowy Związek Żołnierzy AK. nik.gov.pl, 13.02.2014 r. [dostęp 29.11.2019 r.]
  19. Laureat 17 edycji Nagrody Im. A. Bączkowskiego. baczkowski.org. [dostęp 07.08.2014 r.]
  20. Указ Президента України № 14/2019 Про відзначення державними нагородами України з нагоди Дня Соборності України. president.gov.ua, 22.01.2019 r. [dostęp 30.05.2023 r.] (ukr.)

Oceń: Krzysztof Kwiatkowski (polityk)

Średnia ocena:4.58 Liczba ocen:13