Tadeusz Kołeczek

Kiedy Niemcy uciekali przed rosyjską armią, Tadeusz i jego brat zdołali skompletować z różnych części dwa wojskowe motocykle, a były to modele BMW 500 oraz Zündappa 600. W obliczu trudności z rejestracją prywatnego motocykla, obaj postanowili dołączyć do klubu sportowego, co zapoczątkowało ich przygodę ze sportem żużlowym.

Jego kariera w tym sporcie trwała zaledwie trzy lata, podczas których reprezentował barwy klubu Ogniwo (Tramwajarz) Łódź. W 1949 roku Tadeusz wystąpił w finale indywidualnych mistrzostw Polski, który odbył się w Lesznie, zajmując X miejsce. Już rok później, w 1950 roku, ponownie zakwalifikował się do finału mistrzostw, tym razem zdobywając srebrny medal w Krakowie.

Kołeczek był również reprezentantem Polski w meczach międzynarodowych, gdzie stawiał czoła drużynom z Czechosłowacji w latach 1948 i 1950, ze Szwecją w 1949 oraz z Holandią w tym samym roku. Niestety, jego życie tragicznie zakończyło się 29 grudnia 1950 roku, gdy uległ wypadkowi podczas prowadzonych robót remontowych w łódzkim ogrodzie zoologicznym. Przyczyną była eksplozja butli z acetylenem.

Tadeusz Kołeczek spoczywa na cm. Starym przy ul. Ogrodowej w Łodzi; jego pogrzeb miał miejsce 1 stycznia 1951 roku, odbywając się z kościoła MB Zwycięskiej przy ul. Łąkowej. W kolejnych latach w Łodzi zaczęto organizować Memoriał Żużlowy imienia Tadeusza Kołeczka, na cześć jego pamięci oraz wkładu w polski sport.