Józef Jaworski (sportowiec)


Józef Jaworski był wybitną postacią, która łączyła w sobie pasję do sportu z karierą w architekturze oraz służbą wojskową. Urodził się 19 października 1903 roku w Zgierzu, gdzie stawiał pierwsze kroki w swojej sportowej karierze. Jako lekkoatleta odnosił liczne sukcesy, które przyniosły mu uznanie wśród współczesnych mu sportowców.

Józef Jaworski zginął tragicznie 19 września 1939 roku na Oksywiu, co na zawsze zakończyło jego obiecującą karierę. Był nie tylko sportowcem, ale także architektem, który wniósł wiele wartości do swojego zawodu. Jego życie to przykład zaangażowania oraz poświęcenia, które są inspiracją dla wielu pokoleń.

Życiorys

Józef Jaworski, utalentowany sportowiec i architekt, był związany z Państwowym Gimnazjum Humanistycznym Męskim im. Bolesława Chrobrego w Piotrkowie Trybunalskim, gdzie rozpoczął swoją edukację. W 1920 roku wziął udział w służbie wojskowej, walcząc w 33 Łomżyńskim pułku piechoty. Właściwą ścieżkę kariery zawodowej rozpoczął w 1935 roku, kończąc studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Ukończył również Szkołę Podchorążych Rezerwy Artylerii w Włodzimierzu Wołyńskim, a od 1 stycznia 1933 roku zdobył stopień podporucznika rezerwy.

Jaworski był aktywnym członkiem krakowskiego oddziału Stowarzyszenia Architektów Polskich, zaś jego projekt architektoniczny Hotelu na Kalatówkach w Zakopanem jest jednym z jego najbardziej znanych dzieł. Już w czasach gimnazjalnych zaczął swoją przygodę z lekkoatletyką, a od 1923 roku reprezentował AZS Warszawa, gdzie trenował intensywnie do 1932 roku. W czasie swojej kariery biegacz stał się jednym z czołowych sportowców w Polsce. Dziesięciokrotnie ustanawiał rekordy kraju, zdobył osiem złotych medali mistrzostw Polski i piastował reprezentację ojczyzny w międzynarodowych meczach.

W 1924 roku podczas Letnich Mistrzostw Świata Studentów w Warszawie odniósł niebywały sukces, zdobywając złote medale zarówno w biegu na 3000 m, jak i w sztafecie 4 x 400 m. W tym samym roku miał także zaszczyt uczestniczyć w Olimpiadzie w Paryżu, gdzie niestety nie zakończył biegu eliminacyjnego na 800 m, ale zajął szóste miejsce w przedbiegach na 1500 m. Kolejne jego triumfy miały miejsce w 1926 roku, kiedy wygrał Bieg Narodowy, a w 1927 roku w Rzymie ponownie uzyskał złoty medal podczas Akademickich Mistrzostw Świata w biegu na 3000 m. Jego obecność na Olimpiadzie w Amsterdamie w 1928 roku zaowocowała czwartym miejscem w przedbiegach na 1500 m.

Po zakończeniu aktywnej kariery sportowej w latach 1937-1939 Jaworski pełnił funkcję członka zarządu Polskiego Związku Lekkiej Atletyki (PZLA). Wybuch II wojny światowej nie przerwał jednak jego działalności. Jako żołnierz 1 Morskiego dywizjonu artylerii przeciwlotniczej, Jaworski bronił Wybrzeża. Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie podczas obrony Oksywia, gdzie poległ w walce. Jego ciało spoczęło na Cmentarzu parafialnym w Gdyni-Oksywiu.

Upamiętnienie

W dniu 30 maja 1980 roku miało miejsce wydarzenie znaczące dla pamięci o Józefie Jaworskim. Szkole Podstawowej nr 3 w Aleksandrowie Łódzkim nadano jego imię, co w późniejszym czasie przyczyniło się do przekształcenia tej placówki w Sportową Szkołę Podstawową nr 3 im. Józefa Jaworskiego.

Przypisy

  1. Sportowa Szkoła Podstawowa nr 3 im. Józefa Jaworskiego w Aleksandrowie Łódzkim. oficjalna strona [dostęp 15.09.2019 r.]
  2. arch. Józef Jaworski. witryna Pamięci Architektów Polskich [dostęp 15.09.2019 r.]
  3. Sokołowska i Kwiatkowska 2003 ↓, s. 284.
  4. M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 106 „za zasługi na polu rozwoju sportu”.
  5. a b c d Andrzej Jucewicz, Włodzimierz Stępiński: Chwała olimpijczykom, 1939-1945. Warsaw: Wydawnictwo "Sport i Turystyka", 1968, s. 15-17.

Oceń: Józef Jaworski (sportowiec)

Średnia ocena:4.47 Liczba ocen:19