Antoniew (Zgierz)


Antoniew to historia i charakter pełna niezwykłych zakamarków, która przez lata ewoluowała z samodzielnej wsi na integralną część miasta Zgierza, znajdującego się w województwie łódzkim oraz w powiecie zgierskim. Od 1954 roku, Antoniew wchodzi w skład Zgierza, leżąc malowniczo na samym południu miasta, w obrębie rejonu ulicy Antoniewskiej.

Ten obszar jest głęboko związany z lokalną historią i przestrzenią, a jego bliskość do pobliskiego Okręglika oraz osiedla Piaskowice-Aniołów dodaje mu unikalnego charakteru. Jest to jednostka pomocnicza gminy Zgierz, co czyni go istotnym punktem dla mieszkańców tej okolicy.

Warto zauważyć, że Antoniew nie powinien być mylony z innym, pobliskim Antoniewem, co może wprowadzać w błąd osoby mniej zaznajomione z regionalną geografią. Każdy z tych miejsc posiada swoje własne cechy i urok, które warto odkryć.

Historia

Antoniew, niegdyś samodzielna wieś, ma bogatą historię, która sięga lat 1867, kiedy to włączono ją w granice gminy Nakielnica. Już pod koniec XIX wieku miejscowość ta liczyła zaledwie 60 mieszkańców, co świadczy o jej niewielkim charakterze. W okresie międzywojennym, Antoniew stał się częścią powiatu łódzkiego w województwie łódzkim, a w roku 1921 liczba mieszkańców spadła do 34.

W dniu 27 marca 1924 roku zniesiono gminę Nakielnica, a Antoniew włączono do gminy Brużyca Wielka. Już 1 września 1933 roku miejscowość ta utworzyła gromadę, w skład której weszły Antoniew oraz Okręglik. Okres II wojny światowej przyniósł trudne czasy, a miejscowość ta została włączona do III Rzeszy, co miało poważne konsekwencje dla jej mieszkańców.

Po wojnie Antoniew ponownie stał się częścią powiatu łódzkiego w województwie łódzkim jako jedna z 20 gromad gminy Brużyca Wielka. W wyniku reorganizacji administracyjnej, która miała miejsce jesienią 1954 roku, Antoniew, razem z Okręglikiem, został włączony do Zgierza, co zakończyło jego status jako samodzielnej miejscowości.


Oceń: Antoniew (Zgierz)

Średnia ocena:4.75 Liczba ocen:12