Bronisław Kubiak


Bronisław Kubiak, urodzony 12 maja 1926 roku w Zgierzu, to postać znana z głębokiego zaangażowania w świat harcerstwa. Jego działalność to nie tylko pasja, ale również misja, którą realizował przez całe swoje życie.

Niestety, zmarł 31 marca 2020 roku w Łodzi, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w sercach wielu, którzy mieli przyjemność go znać.

Wyróżniał się nie tylko jako harcerz, ale także jako harcmistrz, co świadczy o jego wieloletnim doświadczeniu oraz znaczącym wpływie na kolejne pokolenia harcerzy.

Działalność harcerska

Pierwsze kroki w harcerstwie

W 1937 roku Bronisław Kubiak dołączył do 6 Zgierskiej Drużyny Harcerzy imienia Leopolda Lisa-Kuli, gdzie pełnił rolę podzastępowego, co stanowiło dla niego pierwszy kontakt z harcerstwem i jego wartościami.

II wojna światowa

Na początku konfliktu zbrojnego zaangażował się w pomoc rannym żołnierzom w polowym szpitalu, który mieścił się w dawnej szkole żydowskiej. Jego działania polegały na dostarczaniu posiłków, ubrań oraz bandaży dla potrzebujących. Aby nie zostać wysiedlonym do Generalnego Gubernatorstwa, podjął pracę w niemieckiej fabryce drutu przy ulicy Dąbrowskiego 33. W trakcie wojny był świadkiem brutalnych egzekucji, które miały miejsce na polskich obywatelach, gdzie zginęło sto osób jako kara za zabicie dwóch funkcjonariuszy Gestapo. To tragiczne zdarzenie do dziś nosi nazwę Placu Stu Straconych.

W dniu 11 listopada 1942 roku zorganizował tajny apel z okazji Święta Niepodległości, co świadczy o jego patriotycznym duchu. Tego samego dnia zrodził się w nim pomysł na organizację działań sabotażowych przeciwko niemieckim okupantom.

„Brzask”

Wraz z przyjacielem Zenonem Przepiórskim postanowili założyć Tajną Organizację Harcerską (TOM), zwaną „Brzask”. Pierwsza zbiórka miała miejsce 20 marca 1943 roku, w rocznicę rozstrzelania Polaków przez Gestapo. Program działalności organizacji obejmował:

  • krzewienie patriotyzmu,
  • sabotaż,
  • przysposobienie wojskowe,
  • propagandę,
  • samokształcenie,
  • kontakty zewnętrzne.

W dniu 23 kwietnia 1943 roku, w święto Zmartwychwstania Pańskiego, wszyscy członkowie złożyli uroczystą przysięgę, co symbolizowało formalne rozpoczęcie działalności „Brzasku”. Sposoby działania organizacji były różnorodne, w tym sabotowanie produkcji poprzez wyłączanie prądu oraz niszczenie surowców i maszyn wykorzystywanych w fabrykach dla Niemców. W drugiej połowie 1943 roku „Brzask” przeszedł do Szarych Szeregów, a 18 stycznia 1945 roku jego działalność dobiegła końca.

Lata Powojenne

W 1945 roku uczestniczył w kursie drużynowych, odbywającym się w Grotnikach. Pod koniec tego samego roku Bronisław Kubiak wznowił działalność Hufca Zgierz, tworząc cztery drużyny, w jednej z których pełnił rolę drużynowego. Po pewnym czasie ustąpił miejsca Eugeniuszowi Zaczyńskiemu. Aby znaleźć środki na działalność drużyny, wspólnie z harcerzami założył teatrzyk kukiełkowy, który cieszył się ogromnym zainteresowaniem wśród mieszkańców Zgierza.

W kwietniu 1946 roku wziął udział w Zlocie ZMP „Trzymamy straż nad Odrą” w Szczecinie. W wieku dwudziestu lat był komendantem kursu drużynowych w Przygłowiu. W 1950 roku odszedł z ZHP, aby po około siedmiu latach powrócić z powrotem do organizacji.

Powrót do harcerstwa

W 1956 roku uczestniczył w zjeździe łódzkim, w którym był jedynym członkiem, który nie podpisał uchwały J. Kuronia dotyczącej zwierzchnictwa PZPR nad ZHP. W tym samym roku założył drużynę przy Szkole Powszechnej nr 1 w Zgierzu, obok której mieściła się 6 ZDH. W miarę jak jego drużyna się rozwijała, w lipcu 1957 roku prowadził kurs zastępowych. W tym okresie zainicjował również pierwszą koedukacyjną drużynę w Zgierzu, a równocześnie był aktywnym członkiem komendy hufca. We wrześniu 1959 roku zakończył swoją harcerską służbę w Hufcu Zgierz, po czym przeprowadził się do Łodzi.

Nowy Hufiec

W Łodzi poznał swoją żonę Krystynę. Na namowę przyjaciółki postanowił zaangażować się w Hufcu Łódź – Polesie, gdzie dołączył do komendy hufca. W 1964 roku zorganizował kurs drużynowych w Matonogach, na Orawie. Również w tym samym roku uczestniczył w Zjeździe ZHP, który zwrócił się przeciwko „metodom kuroniowym”. W dniu 5 lipca 1983 roku uhonorowano go Złotym Krzyżem „Za Zasługi dla ZHP” jako wyraz uznania za jego zaangażowanie i poświęcenie dla harcerstwa.

Przypisy

  1. Bronisław Kubiak – nekrolog. wyborcza.pl, 03.04.2020 r. [dostęp 03.04.2020 r.]

Pozostali ludzie w kategorii "Inne":

Stanisław Bugajski | Jan Helszer | Józef Lach

Oceń: Bronisław Kubiak

Średnia ocena:4.52 Liczba ocen:11